“Aşk gelicek cümle eksikler biter ”
Yunus Emre (M.S.1241-1321)
Alçacık gönlünü çaresiz halka
Diriliğe, düzene, arı sevgiye
İnsancıl kaygılara, yücelten acıya
Anadolu yüreğinin tükenmezliğiyle
Adayan Yunus
Kavruktur, çıplaktır, tohumsuzdur
Aç kalır rahmet düşmeyince
Ham ahlata, yoz aluca fit olur
Yunus gelir akla: - Garip, deyince
Koca Türkmen, kocaman Yunus
(Geçmedin namert köprüsünden
Götürse de su seni)
Odunun bile eğrisini
Hacı Bektaş Kapısı'ndan
Sokmayan Yunus
Dostla kurban, aşkla zengin, sabırla ulu
Vücutla derviş, düşünceyle kahraman
Yunus'tur, varsa bilen, aşkın ne olduğunu
Paraya, zorbaya, bin türlü belaya
Karşı koyan Yunus
Gerçek aşk, çıkarsız dostluk
Dünya ahret kardeşlik
Yüzün suyu hürmetine
Dayandın ya yedi yüz yıl yiğitçe, yine,
Dayan Yunus
Düğüne, bayram gider gibi sanki dün
Toprağa karıştın, çürüdün
Bu cennet, bu beş para etmez dünyanın
Üstünü, üstüne yürüdün
Tapduk Emre'ydi hocan Yunus
Bütün kinlerin, ayrılıkların ötesinde
Gönüllerde yer kapabiliyor musun
Hür düşünceden şiir yapabiliyor musun
(Dost olsun da isterse karıncadan olsun)
Yalan, gerisi yalan Yunus
(Halk Haktır, s. 12-13)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder